Agresja niemiecka na Polskę we wrześniu 1939

Pierwsza faza wojny wrześniowej (1-6.09.1939):

Bitwa graniczna 1-3.09.1939:

• bitwa pod Mławą (1-3.09) - niemiecka 3 Armia przełamała polską pozycję obronną (45 schronów bojowych na odcinku 15 km) bronionych przez oddziały Armii "Modlin", pobite jednostki gen. Krukowicza-Przedrzymirskiego od 4 września znajdowały się w odwrocie za Wisłę;
• w Borach Tucholskich niemiecka 3 Armia okrążyła i unicestwiła część Armii "Pomorze" (podczas dramatycznych walk odwrotowych wojsk polskich doszło m.in. do szarży 18 pułku ułanów pod Krojantami, gdzie zginął dowódca jednostki płk Kazimierz Masztalerz, 1 września);
• walki w Wolnym Mieście Gdańsku (bohaterska obrona Poczty Polskiej w Gdańsku, po kapitulacji niemal wszyscy pocztowcy rozstrzelani, 1 września; obrona polskiej składnicy wojskowej na Westerplatte, dow. mjr Henryk Sucharski, kolejne szturmy odpierane przez 182 żołnierzy do 7 września);
• bój pod Mokrą - w rejonie lasów kłobuckich Wołyńska Brygada Kawalerii (dow. płk Julian Filipowicz) z Armii "Łódź" powstrzymała atak niemieckiej 4 Dywizji Pancernej, 1 września;
• zniszczenie polskiej 7 Dywizji Piechoty pod Częstochową - niemieckie oddziały pancerne weszły między Armie "Łódź" i "Kraków", 2-3 września;
• wobec groźby okrążenia od północy i południa Armia "Kraków" opuściła Śląsk, 3 września.

Bitwa o główną linię obrony (4-6.09.1939):

• bitwa nad Wartą i Widawką - Niemcy przełamali pozycje obronne Armii "Łódź", 4-6 września;
• część odwodowej Armii "Prusy", chaotycznie dowodzona, ulega rozbiciu pod Piotrkowem i Tomaszowem Mazowieckim, 5-6 września;
• na drodze niemieckich oddziałów pancernych maszerujacych na Warszawę nie ma już żadnych wojsk polskich (kolumny nieprzyjaciela bombarduje polska brygada bombowa wyposażona w nowoczesne samoloty "Łoś"), 6-8 września;
• oddziały 3 Armii niemieckiej zdobywają przyczółek nad Narwią (Różan), 6 września;
• dalszy odwrót Armii "Kraków" i "Karpaty" na linię rzeki San, od 4 września.

Druga faza kampanii 7-17.09.1939:

• bój pod Wizną - odcinek obronny zamykający przejście przez bagnistą dolinę Biebrzy i Narwi (dow. kpt. Władysław Raginis i 720 żołnierzy przez trzy dni powstrzymywali 43-tysięczny niemiecki XIX Korpus Pancerny gen. H. Guderiana), po kapitulacji ostatniego schronu polski dowódca rozerwał się granatem, 8-10 września;
• Niemcy forsują rzekę Bug, 10 września;
• nieudana próba zdobycia Warszawy z marszu przez niemiecki XVI Korpus Pancerny, 8 września;
• bitwa nad Bzurą - wielka bitwa odwrotowa Armii "Pomorze" i "Poznań" z wojskami niemieckimi 8, 10 i 4 Armii, rozpoczęta polskim uderzeniem w rejonie Łęczycy i Łowicza, które rozbiło niemiecką 30 dywizję (9 września), zaskoczeni początkowo Niemcy od 15 września przejęli inicjatywę zamieniając odwrót wojsk polskich na Warszawę w katastrofę - ok. 30 tys. żołnierzy z gen. Kutrzebą przedarło się do stolicy, 9-22 września;
• po sforsowaniu Sanu Niemcy dotarli na przedpola Lwowa, 11 września;
• Naczelny Wódz podjął decyzję o zorganizowaniu obrony na tzw. przedmościu rumuńskim (w oparciu o rzekę Dniestr), aby w ten sposób dotrwać do oczekiwanej ofensywy soujszników na Zachodzie.